Główną różnicą pomiędzy zadatkiem a zaliczką jest ich skutek w przypadku, gdy nie dojdzie do zawarcia umowy przyrzeczonej. Zaliczka nie zabezpiecza wykonania umowy i gdy nie dojdzie do jej zawarcia, niezależnie od przyczyn, sprzedający zwraca jej kwotę kupującemu. Zadatek jest uregulowany w art. 394 kodeksu cywilnego i zabezpiecza strony umowy na wypadek, gdyby do zawarcia umowy nie doszło.
Zgodnie z treścią tego przepisu, jeżeli do umowy nie dojdzie z winy strony kupującej (strona kupująca nie chce zawrzeć umowy) strona sprzedająca może kwotę zadatku zatrzymać.
Jeśli do umowy nie dojdzie z winy sprzedającego, jest on zobowiązany do zapłaty na rzecz kupującego kwoty zadatku w podwójnej wysokości.
Jeśli strony rozwiązują umowę za porozumieniem lub występują okoliczności niezależne od żadnej ze stron, czy też obie strony ponoszą odpowiedzialność, zadatek jest zwracany kupującemu przez sprzedającego.
Kwoty te mogą być dochodzone przed sądem. Ułatwia to poddanie się rygorowi egzekucji w akcie notarialnym, które zapewnia przyspieszony tryb postępowania sądowego.
Zabezpieczeniem wykonania umowy, której przedmiotem jest nieruchomość jest również samo zawarcie umowy przedwstępnej w formie aktu notarialnego. Więcej o tym w kolejnym artykule na blogu.
Jeżeli chcesz dowiedzieć się więcej o zaliczce i zadatku, skontaktuj się z kancelarią.
